یادداشت آقای محمد اشعری در شماره 295

صرفا برای اطلاع!

برای خواندن یادداشت آقای محمد اشعری به ادامه مطلب بروید....

یک آیتم ساده چنددقیقه‌ای از« سیمای خانواده»، یک تجربه از برنامه «تازه‌ها»معمولی ولی زنده تلویزیونی، آن هم از یک برنامه دورافتاده در گوشه دورترافتاده‌ای از هفته که بنا داشت با زبانی کنایه‌آمیز و مثلا طنز، اتفاقات هفته را نقد کند و با نسبت «ترین‌ها» به کمبودها و کاستی‌ها یا کوتاهی‌های مسوولان طعنه بزند. اما همین آیتم کوتاه و کم‌ادعا که طبیعتا نمی‌توانست و نمی‌شد ستونی را جابه‌جا کند یا تاثیری در فکر و اندیشه‌ای داشته باشد و قرار هم نبود که نقد Fun و راحتش، کسی یا روشی را تغییر دهد، عاقبت بخیر نشد! یکی از بامزه‌ترین‌هایش این بود؛ چون این برنامه، اندکی قبل از اخبار ساعت 14 روی آنتن می‌رفت، چند مدتی جلوی پخشش را گرفتند تا زمان آن تغییر کند. چرا؟ چون از دفتر مسوول بلندپایه مملکتی اعتراض کرده بودند که تنها بخش خبری‌ای که ایشان وقت می‌کند در طول روز ببیند، آن هم در وقت ناهار، همین بخش خبری است و این کنایه‌ها قبل از خبر، مناسب نیست و چه و چه! جالب آنکه تاریخ انقضای همه این «چه و چه»ها فقط یک روز پنجشنبه بود و بس.
نمی‌دانم کجا خواندم یا در چه همایشی شنیدم که «نقد یک هدیه است.» هدیه‌ای که نه تنها قدرش را نمی‌دانیم، بلکه با انگ‌های ساده و راحتی چون مغرض، یا حتی مکدرکننده وقت ناهار(!) می‌رانیمش. نقدی که اگر نباشد، تلنگری نیست که کسی را هوشیار کند و حواسی را جمع کند. مشفقی نخواهد ماند که دل بسوزاند و برای اصلاح راه و رایی تذکر دهد. فکر کنم شهید بهشتی بود که می‌گفت: «من برخورد تلخ صادقانه را بر شیرینی برخورد مزورانه ترجیح می‌دهم.» تازه این مدل هدیه، اگر تلخی‌ای هم داشته باشد و خاطری را مکدر کند، به شیرینی بعدش می‌ارزد. نمی‌ارزد؟
این هفته‌ها که آیتم نه چندان کوتاه و البته باز هم پنجشنبه‌ای «صرفا جهت اطلاع» را می‌بینیم، خوشحالم که نقد و کنایه هنوز در تلویزیون ما نفسکی می‌کشد؛ رنگ عوض می‌کند، تند و کند می‌شود، ولی همچنان زنده مانده است. می‌دانم صرفا جهت اطلاع، برنامه کاملی نیست، تقلید می‌کند، ولی همین که هست و تا به حال تحمل شده، خوب است. همین که بالاخره و با کلی تعریف و تمجید پیش پیش، از خود جناب تلویزیون هم انتقاد می‌کند، خوب است. همین که هنوز فلفلش کنایه‌هایش را برای هر قسمت نگه می‌دارد و نوعی سوپاپ اطمینان می‌شود، خوب است. فقط امیدوارم در پیچ و تاب اعتراض دفتر مسوولان و تذکرهای نمایندگان دوام بیاورد و فقط و فقط به مردم پایبند باشد؛ مثل 90، مثل عادل.