اصولا «جهان» به نیروی جوان و عقل پیر اداره میشود و شما جوانان عزیز ایران اسلامی باید بدانید که فصل جوانی، فصل بهار زندگی هر انسانی است واگر این فصل جوانی باشکوفههای معطر دانشاندوزی، کمالجویی، احساس مسئولیت نسبت به خود و جامعه و کسب فضایل و معارف الهی، همراه شود؛ نویدبخش یک زندگ یثمربخش و رو به رشد خواهد شد؛ باور این است که جوانی، بهترین فرصت آدمی برای «پسانداز» تمام «خوشبختیهای آینده» است.
«زیربنا»، «شالوده» و «آیندهسازی» جامعه شهری ایدهآل، جوانان شهر هستند و بنده به عنوان یک مدیر خدمتگزار، نسبت به آینده کشور بسیار امیدوارم و اعتقاد دارم در طول تاریخ هر ملتی که توانست از نیروی جوانان خود به خوبی استفاده کند و «جمال و کمال» خود را تضمین نماید؛ امروز کشور نیازمند شماست و باید ریشههای وجودتان را در خاک خوب خدا یعنی «دیانت، ولایت و عقلانیت» محکم کنید؛ چون وقتی محکم شد از طوفانهای سخت (اجتماعی و سیاسی) نمیهراسید.
«جوامع بشری»، مجموعهای ازچرخهای گردنده است که در کنار هم و همراه با هم میگردند و آن را پیش میبرند؛ هر روز چرخهایی فرسوده میشوند و چرخهایی تازهتر جای آنها را میگیرند؛ مفید بودن، فعال بودن و زنده بودن یک عضو در جامعه، نیازمند داشتن شخصیتی واحد، پسندیده و متناسب با اجتماع است و دوران جوانی شما، زمان ساختن و انسجامبخشیدن به شخصیت درونی است. یافتن یک شخصیت استوار بر پایه و مبناهای درست و متناسب با جامعه، دری است به سوی آیندهای روشن و موفق و دست یافتن به حضوری فعال و پرثمر؛ برای ساختن خود به قرآن، نهجالبلاغه و گفتمان امام راحلمان وتوصیههای ولایت و همچنین سیره شهدای انقلاب و دفاع مقدس مراجعه کنید؛ وبه زبانی سادهتر «قلب خود» را به «انقلاب» قلاب کنید. البته اگر دقت نکنیم شاید در آینده کمتر این امور را مشاهده کنیم ولی در دوران نهچندان دور در زمانه جنگ، ما به همه سیاستبازیها و بداخلاقیها ومنیتها و… «میخندیدیم» و توجهی نمیکردیم. شما عزیزان هم هیچگاه در گره زدن طناب پاره شده یک دوستی، تعلل به خرج ندهید. بیایید یک دعوای درست و حسابی با غرور، خودخواهی و منیتها که «بلاهای زیادی» را امروزه درجامعه بر سرما خواهد آورد، بکنیم. اگر جوانان شهیدمان امروز در پیشمان بودند، همین خواسته را داشتند و میگفتند «راه معنویت و صفا، کوچه بنبست نیست.»
جوانان عزیز، مجال کم است و کارهای بر زمین مانده بسیار. نمیگویم ملت و مملکتی که «جهانی در انتظار» شماست تا با اندیشههای خلاق و دستهای مبتکرتان، بازسازی شود؛ کمبودها و کاستیها، چشم انتظار دستهای ترمیم کننده شما هستند. مهیا شوید و خود را بسازید که شماشان نزول آیه پیروزی هستید و موفقیت، سرنوشتی است که بر پیشانی شما رقم خورده است. یادتان باشد که شما کانون شور و هیجان، مرکز نشاط و سلامت، قلب تپنده وسرمایه آینده ایران اسلامی هستید.
درانتها مخلصانهترین سلام و درود خود را به روح مطهر جوانان شهیدی که راست قامتتر از دماوند بودند و با خون خود مشق «لبیک یاحسین (ع)» مینوشتند را تقدیم مینمایم. یادشان جاویدانتر از همه خاطرههای ماندگار ماست و امروز همه ما مدیون آنهاییم.
سال نو مبارک
و ما توفیقی إلا بالله علیه توکلت و إلیه انیب.
محمد باقر قالیباف