ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بیخداحافظی درباره زندگی یک خواننده است، اما خیلی ربطی به
رضا صادقی ندارد...
ین فیلم و بازی رضا صادقی در آن، یکی از عجایب سینمای ماست؛ آن هم با
دستمزدی که به گفته خود صادقی، ۱۴۰ میلیون تومان بوده. ساخت فیلمی درباره
یک شخصیت واقعی و معاصر که اتفاقا در قید حیات هم هست، به اندازه کافی چالش
برانگیز است -آن هم در کشور ما که هر چهره، برای خودش کلی وکیل و وصی
دارد-؛ چه برسد به اینکه نقش را خود همان شخصیت واقعی هم بازی کند!
بیخداحافظی همه این عجایب را دارد اما دقایقی بعد از آغاز اکران، همه این
عجایب مثل یخ آب میشود. احمد امینی در این فیلم انگار اصلا ماجرای دیگری
را روایت میکند که به گفته خودش، فقط ۱۰ درصد با واقعیت زندگی صادقی منطبق
است. بیخداحافظی از جایی شروع میشود که رضا صادقی در بیمارستان است و در
کما فرو رفته. طبق روال فیلمهایی از این دست که خبرنگاری سراغ اطرافیان
شخص میرود تا با فلاشبک، گذشته او را بیرون بکشد، نسیم (پگاه آهنگرانی)
هم چنین کاری میکند. از همین ابتدا تکلیف بینندهای که به احتمال زیاد از
عاشقان صادقی هم هست، معلوم میشود و دوزاریاش میافتد که این فیلم، ربط
چندانی به زندگی صادقی ندارد. نسیم در مسیر قصه با دو دوست قدیمی صادقی
(محمد رضا فروتن و افشین هاشمی) آشنا میشود و به مرور، جلو میآید تا مسیر
گمنامی تا ستارگی و بعد افسردگی او را کشف کند.اما این فیلم چندان شبیه به
سریالهای پرکشش امینی مثل «بیگناهان» یا «اولین شب آرامش» و حتی آخرین
فیلم او، «این زن حرف نمیزند» نیست. چفت و بست خیلی محکمی در کار نیست و
به نظر میرسد خلاءهای فیلمنامه با چهار کنسرتی که در فیلم قرار داده شده،
ماستمالی شده. معلوم نیست شیرازه رفاقت این سه نفر که اینقدر عمیق و
مستحکم است، به چه دلیلی از هم میپاشد یا نسیم با چه نشانهای
روزنامهنگار موفقی است، آن هم طوری که میتواند تیراژ یک روزنامه را
بترکاند و شهر را تکان بدهد. ضمن اینکه فیلمنامهنویس، پیشفرضش را روی این
گذاشته که مخاطب فیلم، صادقی و رفتارهایش را میشناسد و همه مصاحبههایش
را خوانده. بازیها هم عجیب است؛ با اینکه هر سه نفر از بندرعباس آمدهاند
اما غلظت لهجهها نه تنها یکسان نیست که حتی فروتن لهجه هم ندارد! با این
حال، نمیتوان از بازی خوب رضا صادقی در مواجهه با بازیگران حرفهای و
قصهای حسی گذشت. به خصوص در سکانسهای پایانی که شبهنگام، در خانه
درندشتش تنهاست و با مادرش روبهرو میشود که اوج بازی اوست.
احسان ناظمبکایی
همشهری جوان ۳۷۲
پرونده ویژهای راجع به «بیخداحافظی» را همراه با مصاحبه اختصاصی رضا صادقی میتوانید همین هفته در همشهری جوان ۳۷۳ بخوانید.